Conocc en Semana Santa

Hola!!

Vorige week zondag ben ik met mijn familie, Heleen en Sokhany naar Conocc geweest. Conocc is een soort van park met thermale baden wat tevens ook aan een grote rivier ligt midden in de bergen. Via een ondergrondse bron wordt al het water verwarmt in de verschillende baden en het water is inderdaad aangenaam warm!
Het was ongeveer 2,5 uur rijden en de weg naar Conocc was onbeschrijfelijk mooi! Helaas zat het weer niet mee en hebben we het eerste stuk in de mist gereden. Toen we afdaalden naar de vallei kon je een heel groot verschil in vegetatie zien tussen 2000 en 3400 meter. Heel veel bomen en planten die ik nog nooit had gezien, ontzettend groen en mooi allemaal. Ook heel veel bloemen en een stuk warmer, eigenlijk een beetje benauwd zelfs. Ik heb wel foto’s gemaakt, maar die geven niet goed weer hoe mooi het was en ik weet het eigenlijk ook niet te beschrijven. Het is in ieder geval niet te vergelijken met Europa en ik kwam er weer eens achter wat voor prachtig en natuurrijk land Peru is! Verder voegde de tropische muziek in de auto ook wel extra sfeer toe! :-)
We zijn lekker in die baden gaan relaxen en zwemmen! Het enige nadeel is dat er ontzettend veel muggen en steekvliegen zijn, maar gelukkig bleven die door de bewolking redelijk weg en ben ik niet gestoken :-)
Toen we ’s avonds weer terugkwamen hadden we het allemaal koud in Cusco haha… dan merk je ook gelijk het verschil in temperatuur tussen 2000 en 3400 meter.
We hebben echt een hele leuke dag gehad met z’n allen, het leek net vakantie :D

Maandag was er een hele belangrijke processie in Cusco en het was heel apart en indrukwekkend om mee te maken. We hadden een goed plekje gevonden op de trappen van de kathedraal en rond een uur of 18.30 kwamen er allemaal mensen om ons heen staan van een koor. Zij gingen allemaal liedjes zingen en dat gaf een prachtige sfeer. In de verte hoorde je de trommels gaan en dat betekende dat ‘de señor de los temblores’ eraan kwam of te wel een beeld van een bruine Jezus aan een kruis met rode lichtjes wat gedragen werd door mannen. Verder was het al redelijk donker, hoorde je de kerkklokken steeds heen en weer gaan en was het heel speciaal om met een heel Plaza de Armas vol Cusqueños daar te staan.
Om 19.00 kwam het belangrijkste deel van de processie. ‘De señor’ werd de trappen opgedragen naar de poort van de kathedraal. Heel veel mensen raakte heel erg emotioneel en iedereen ging knielen om de zegening te ontvangen. Aan de zijkant van de Plaza de Armas stonden een aantal brandweerauto’s met brandweermannen en alle sirenes gingen af en er waren overal rode lichtjes. De brandweermannen stonden ook allemaal in een bepaalde houding naar ‘de señor’ gekeerd. Ik vond dat wel heel mooi om te zien, hoe iedereen zo emotioneel reageerde. Het ging ook nog eens regenen dus dat maakte de sfeer helemaal compleet. Vervolgens werd ‘de señor’ naar binnen gedragen en meteen gingen de poorten dicht en was de processie ten einde.

Vrijdag was er trouwens ook nog een hele happening. Jongeren gingen met een kruis naar boven naar sacsaywaman om het daar in de grond te zetten. Vervolgens gingen ze elkaar geselen met zwepen. Hiermee denken ze de pijn van Jezus te kunnen verlichten. Ik ben daar trouwens niet heengeweest, omdat het me niet zo aantrok en ik ook ziek was.

Sinds maandag stond ook al heel Cusco op z’n kop, omdat woensdag de wedstrijd Ciencieno -
Boca Juniors (Argentinië) was voor de Copa Libertadores. Yuri en ik gingen maandag naar Peru Rail toe om treinkaartjes te kopen en we zagen echt zo’n enorme rij bij het stadion staan… dat we ook snel achter kaartjes aangegaan zijn. We moesten toch ongeveer 2 uur wachten bij Peru Rail voor we aan de beurt waren. Het is nu namelijk paasweek en op de één of andere manier heeft iedereen besloten om naar Machu Picchu te gaan. Dus wij naar andere verkooppunten geweest waar ook enorme rijen stonden en uiteindelijk van een doorverkoper kaartjes gekocht, wat wel 10 soles meer kostte maar goed… dat hadden wij er natuurlijk voor over!
Woensdag, de dag van de wedstrijd gingen Yuri en ik weer naar Peru Rail en op de terugweg zagen we om 11.00 ’s morgens al een enorme rij voor de deuren van het stadion staan. Dit terwijl de wedstrijd pas om 17.30 gespeeld zou worden! Het leek wel alsof er een belangrijk concert was ofzo! Dus wij daar ook in de rij staan en Yuri heeft z’n opa gebeld of die er aan kon komen om plaatsen vrij te houden. Er zijn alleen maar betonnen blokken in het stadion, zonder nummers of iets dergelijks en wie het eerst komt heeft dus de beste plaatsen. Vandaar dat iedereen er al zo vroeg bij was. Uiteindelijk heb ik vanaf 13.00 ’s middags met de opa van Yuri in het stadion gezeten en ik heb echt een geweldige middag gehad! Wat een sfeer…. echt niet normaal! Rond een uur of 3 zat het stadion al behoorlijk vol en met allemaal voetbal liedjes over Ciencieno en eindelijk eens een lekker zonnetje hebben we ons prima vermaakt! Grappig is trouwens dat al die voetballiedjes salsa, cumbia, merengue of reggaeton zijn… heel anders dan wat wij gewend zijn dus!
Er schenen 42.000 kaartjes verkocht te zijn en het stadion zat dus ook bomvol! De hele wedstrijd hebben we zitten zingen, schreeuwen en fluiten en het was helemaal geweldig. Met rust was het 0-0 dus iedereen was eigenlijk wel tevreden, dit omdat Boca Juniors één van de beste clubs uit Zuid-Amerika is. Na de rust kregen we 3 goals en het hele stadion ging uit z’n dak. Vuurwerk werd de lucht in geschoten, op de tribunes liep iedereen te springen en hadden ze ook een soort van rode lichtballen… fantastisch!! Uiteindelijk hebben we met 3-0 gewonnen en heb ik een super avond achter de rug! Waarschijnlijk had Boca Juniors heel veel last van de hoogte en waren ze daardoor de tweede helft uitgeput. Buiten het stadion ging het feest verder. Overal liepen mensen te zingen en te juichen en overal kon je eten en drinken kopen. Heel gaaf allemaal om mee te maken! Ik geloof dat Ciencieno nu eerste in z’n poule staat, dus heel Cusco heeft er hoop in dat we de tweede ronde gaan halen!

Donderdag heb ik alleen ’s morgens hoeven werken en ’s middags lekker vrij, goede vrijdag ook trouwens! Donderdagavond ben ik met m’n gastouders naar de Mythology geweest en ook met m’n nieuwe huisgenootje die die dag gearriveerd was. Ze heet Janine en ze komt uit Maastricht, ze is heel erg aardig! Ze zal voor 4 weken in Cusco blijven, dus dat is wel leuk!

Vrijdag heb ik een rotdag gehad, rond 7.00 ’s morgens kreeg ik diarree en ben de hele dag enorm ziek geweest. Heb de hele dag in bed gelegen en naar de wc gerend. M’n familie heeft me gelukkig ontzettend goed verzorgd! Waarschijnlijk heb ik die dag ervoor iets gegeten wat niet helemaal goed gevallen was. Eind van de middag was m’n diarree over en ’s avonds ging het alweer een stuk beter gelukkig!

Zaterdag kon ik dus gelukkig mee met Elje en Heleen naar Maras en Moray. In Moray zijn 3 agrarische terrassen te vinden, waar men vroeger z’n gewassen verbouwden. Deze terrassen zijn in cirkels gemaakt en dienden als een soort van experiment. Door de beschutting is het onderin de terrassen warmer dan bovenin, hierdoor konden ze onderzoeken onder welke omstandigheden hun gewassen het beste groeiden. Daarna zijn we teruggewandeld naar Maras, een prachtige tocht door de vallei!! Vanuit Maras zijn we met de taxi naar zoutpannen gegaan, waar de Inca’s vroeger hun zout wonnen. Tegenwoordig doen de inwoners van Maras dit nog op precies dezelfde manier. Het zout wordt aangevoerd via een ondergronds riviertje dat door hoger in de bergen gelegen zoutlagen stroomt. Iedere familie krijgt een paar bassins om te onderhouden. Via kanaaltjes wordt het water over de verschillende bassins verdeeld en wanneer het bassin gevuld is krijgt het de tijd om op te drogen en dan wordt het bassin weer opnieuw gevuld. Heel apart om te zien die zoutpannen!!

Zondag ben ik wezen paragliden(!) met nog wat amigas. We waren echt op een hele mooie locatie in de geheime vallei. De dag bestond uit een hoop wachten, wachten en wachten…. Maar uiteindelijk was dat absoluut de moeite waard! Ik vond het eigenlijk best wel eng om met zo’n parachute van de berg af te springen, maar dat viel eigenlijk best wel mee. Het geeft echt een enorme kick om zo boven de bergen door de lucht te vliegen! Uiteindelijk raakte ik wel een beetje misselijk door al die draaien die de parachute steeds maakte, maar het was een geweldige ervaring!!

Een beetje lang verhaal dit keer… maar ik heb zoveel gedaan deze week :-)

Liefs,

Monique