Een hoop nieuwe indrukken…. - Reisverslag uit Cusco, Peru van Monique Tol - WaarBenJij.nu Een hoop nieuwe indrukken…. - Reisverslag uit Cusco, Peru van Monique Tol - WaarBenJij.nu

Een hoop nieuwe indrukken….

Door: Monique

Blijf op de hoogte en volg Monique

29 Januari 2007 | Peru, Cusco

Gisteren ben ik samen met Dina en haar dochtertje Jennifer op pad geweest. Het was echt super lekker weer hier in Cusco, ik denk wel een graad of 25. We zijn eerst naar Plaza de Armas gegaan en daar hebben we lekker even gezeten op een bankje.
Vervolgens gingen we naar de markt in de straat San Pedro, deze markt heet ‘Mercado Central’. Echt een hele grote markt met van alles en nog wat, en ook best wel gericht op het toerisme. Nu zijn hier op het moment niet zo heel veel toeristen omdat het regen seizoen is en de Inca Trail (wandeling naar Machu Picchu) gesloten is.
Via deze markt zijn we richting een andere markt gegaan waar eigenlijk vooral locals komen. De zus van Dina, die in de bergen woont en geen Spaans spreekt maar Quechua, zou ook op de markt zijn en natuurlijk wilde Dina haar graag even zien. Haar dochtertjes spreken dus ook alleen maar Quechua en die taal is echt zo anders dan Spaans dat ik er geen touw aan vast kon knopen. :-) Nu was er ook nog een nichtje (13 jaar) van Dina die in Cusco op school zit en wel Spaans spreekt, dus heb ik daar mee gekletst.
Quechua is de taal van de indianen die in de bergen wonen. Dina haar familie woont nog steeds in de bergen, ongeveer 2 uur met de bus vanaf Cusco. Dina zelf heeft Spaans geleerd in Lima.
Na de markt zijn we met de zus van Dina en haar kinders naar de ‘Radio’ gegaan. De broer van Dina is namelijk jarig vandaag en dus ging ze even een plaatje aanvragen bij de ‘radio’ en een tekst doorgeven die de radio meneer moest voorlezen. Wel grappig om te zien hoe dat allemaal gaat. In Nederland zouden we gewoon even bellen of een e-mail sturen, maar hier zijn daar nog speciale winkels voor waar je langs kunt gaan.
Nadat dat ook allemaal geregeld was vroeg Dina of ik zin had om haar eigen huisje te zien. Ik vond dat wel leuk idee en sowieso leek het me verstandig om bij Dina te blijven aangezien ik intussen echt geen idee meer had van waar ik was.
Dus wij op naar Dina haar huis en dat was nog best een eindje lopen! We gingen eigenlijk steeds hoger de bergen in en ook de huizen werden steeds armoediger en uiteindelijk was er ook geen verharde weg meer. Toen we de sloppenwijk in wilden gaan kwamen we de politie tegen in een auto, die vertelde dat het gevaarlijk was en dat we terug moesten gaan, of in ieder geval ik als blank meisje. Ze wouden me anders wel even terugbrengen naar Plaza de Armas. Nu leek mij dit niet zo verstandig aangezien de politie in Peru erg corrupt is en je dus nooit weet of ze te vertrouwen zijn. In Dina had ik heel wat meer vertrouwen en dus hebben we de politie afgewimpeld en zijn we verder gegaan op weg naar haar huis. Dina verzekerde me dat er echt geen gekke dingen gebeuren op klaarlichte dag als ik samen met haar en Jennifer ben. Ze was nogal bezorgd geraakt door de politie en heeft wel iets van 20x gezegd dat de politie slecht is en dat het er alleen ’s avonds gevaarlijk is. Ik ben blij dat ik gewoon met Dina mee gegaan ben, want ik heb me geen moment onveilig gevoeld.
Uiteindelijk kwamen we bij haar huis aan en dat was eigenlijk meer een soort van vierkant hok, erg klein, met een beton achtige vloer, 2 bedden, wat zooi en een camping gasstel. Tot mijn grote verbazing stond er dan vervolgens wel weer een tv met een dvd speler en een aantal dvd’s. De vriend van Dina was er ook, een aardige jongen, dus hebben we nog een tijdje gekletst en heeft Dina me allemaal foto’s laten zien van Jennifer en van andere voornamelijk Nederlandse studenten die voor mij bij de gastfamilie gewoond hebben.
Ik vond het erg lief dat ze me uitgenodigd had om bij haar thuis te komen en ik kon ook erg goed merken dat ze in het begin behoorlijk onzeker was over wat ik ervan zou vinden, het is natuurlijk toch wat anders als het huis van de gastfamilie. Toen ik haar zei dat het fijn en belangrijk is om een eigen plekje te hebben en dat de één nou eenmaal een groter huis heeft dan de ander kwam er een grote glimlach op haar mond en nodigde ze me meteen uit om eind april een feestje te vieren met haar en een paar familie leden, omdat dan Jennifer’s haar voor het eerst geknipt zal worden. Echt een eer dat ik daar bij mag zijn!! :D
Dina vertelde dat het huren van haar huis ongeveer 30 soles (7,50 euro) per maand kost. Nu zou je denken, dat is ook niet duur, maar in totaal verdient ze met werken bij de gastfamilie (van 6 uur ’s morgens tot 10 uur ’s avonds) maar 200 soles (50 euro) per maand. En ook in Peru is het nog best lastig om daar van rond te komen, zeker met een kindje van 2.
Doordeweeks slaapt Dina in piepklein kamertje onder de trap waar net twee bedden inpassen voor haar en Jennifer. Verder eet ze altijd in de keuken apart van de rest van de familie en doet ze het hele huishouden, zorg voor de kinderen, boodschappen, koken… kortom alles.
Ik moet zeggen dat ik een hoop bewondering voor haar heb. Het is ook echt een schat van een meid.
Rond een uur of half 7 zijn we weer terug naar de gastfamilie gegaan, die trouwens nog niet terug zijn van hun vakantie. Ik heb een leuke zondag gehad, met veel nieuwe indrukken en tevens een hoop van Cusco gezien.

Vandaag is mijn talencursus begonnen en de school wordt gerund door een man die Nederlands spreekt! De school bestaat volgens mij ook uit 80% Nederlandse studenten, want de enige andere nationaliteiten die ik heb gezien waren een paar Duitsers en Amerikanen. Ik zit in een groep met nog twee Nederlandse jongens die ook al een aardig woordje Spaans kunnen, dus dat is wel leuk! De lerares is echt ontzettend aardig en we hebben wat grammatica gedaan en verder een hoop gepraat/gediscussieerd. Ik verbaas me er steeds weer over hoeveel Spaans ik eigenlijk ken. Ik dacht in Frankrijk echt dat ik alles zo ongeveer vergeten was, maar het komt ongelofelijk snel terug allemaal nu ik hier ben!

Nou, ik ga weer een stoppen. Ik heb een aantal foto’s geplaatst, dan kunnen jullie een beetje zien hoe het er hier uitziet! Van de sloppenwijk heb ik geen foto’s, omdat ik dat niet erg gepast vond en het me ook niet zo verstandig leek om daar met m’n camera rond te gaan zwaaien.

Liefs,

Monique

Ps. Marcel, van harte gefeliciteerd met je verjaardag hé!!!!

  • 29 Januari 2007 - 21:01

    Claudia:

    Wooowww, dit klinkt allemaal wel erg spannend moet ik zeggen!!!! Vooral dat ene stukje over de politie!!!!! Ik zou vet bang worden, en het echt wel eng vinden hoor ;) Whahaha... Je kent me ;)

    Maar echt een hele andere wereld joh, als ik dat zo lees.. Ik denk dat je echt een hele vet gave tijd tegemoet gaat, en dat je echt veel verschillende dingen zult meemaken als ik dat hierboven al lees ;-)

    Leuk dat je aan Marcel z'n verjaardag denkt!!! Ik heb vandaag het hele huis voor hem versierd met slingers enzo!! Hij was helemaal blij :D Dat deed me wel goed!!!!

    Maar ik ga weer even stoppen,

    HASTA PRONTO

    Dikke kus van je zusje :D

  • 29 Januari 2007 - 22:21

    Arjaan:

    Echt wel spannend hoor daar helemaal in Peru!!!
    Ik ben echt erg trots op je dat je het allemaal maar doet! Veel succes met de taalcursus!!

    Dikke kus!!!!

  • 29 Januari 2007 - 22:46

    Marianne:

    Hoi Monique, fijn dat je al een beetje gewend raakt.We vonden het vanavond erg gezellig dat we een lekker lang gesprek konden voeren met elkaar.Dikke kus pappa en mamma doei !!!!!!!!!!

  • 30 Januari 2007 - 08:05

    Hoi Monique:

    Wat heb je weer een leuk verslag geschreven. Ik geniet er echt van. Groetjes Truus,Jan Erik Marco Therese

  • 30 Januari 2007 - 08:07

    Sas:

    Hee monique,

    Leuk om die foto's te zien joh! Weet ik ook gelijk dat ik me de vorige keer vergist heb met de familie...oeps ;-) Ben hard op zoek naar een ticket, dus ik ga je snel zien!

    kuskus Saskia

  • 30 Januari 2007 - 15:45

    Nelke:

    Hey Monique, wat een prachtig verhaal weer! Je weet je bijzonder snel te redden in je nieuwe omgeving. Die toch echt wel weer heel anders is dan 'good old Vlissingen'. Waar de Koestraat ongeveer de 'slechtste' buurt is ...haha! Kijk weer uit naar je volgende verhaal.
    Kus van Evi en Nelke

  • 30 Januari 2007 - 17:46

    Lindy:

    Hey Monique!
    Dat klinkt als een mooi begin van je tijd daar!
    Wat fijn en gezellig dat je met Dina en Jennifer kunt opschieten :-) Wel heel fijn dat je dan niet 'alleen' in huis bent!
    Logisch dat je het ongepast vond om foto's te maken in de sloppenwijk. Natuurlijk is iedereen daar wel benieuwd naar, maar dan voel je je daar net een indringer... Tenminste.. dat had ik wel eens in Wit-Rusland. Wat ik trouwens wel een keer gedaan heb is een foto maken van oma voor haar huisje en haar die foto (later) gegeven. Was ze echt super blij mee, want dat had ze nog niet!! Maargoed.. ga jij lekker genieten daar, dan zal ik je niet vervelen met verhalen over daar ;-)
    Heel veel plezier nog en ik wacht op je verhalen en foto's :-D

  • 30 Januari 2007 - 20:29

    Erna :

    Wat een geweldige ervaring,
    je mam heeft dit inderdaad allemaal verteld op het werk. Ze is enorm trots op je!Veel plezier in Peru.

  • 30 Januari 2007 - 21:06

    Loes - Gert:

    Goh Monique, een paar dagen in Peru en al zoveel te vertellen. Wat een fantastische ervaring zal het worden. Zo te lezen, wel een beetje oppassen voor loslopende politie-agentjes, maar verder zal het best wel lukken.
    Heel veel plezier en succes gewenst.

  • 31 Januari 2007 - 11:36

    Gerry:

    Wat voel je jezelf dan rijk als je die armoede ziet,heb je niet de neiging Dina iets extra,s toe te stoppen. zo ja ik help je. veel plezier.

  • 31 Januari 2007 - 17:24

    Veer:

    Wow Moni wat geweldig allemaal...
    Ben je blij dat er zoveel Nederlanders zijn op je cursus of had je ze liever 5 maanden niet gezien?

    Keep writing!!!

    Kiss

  • 01 Februari 2007 - 18:34

    Veronique (België):

    Hey Monique, Ik ben blij dat het zo goed meevalt in Peru! Ik denk dat je veel geluk hebt met je kamer en huis (ziet er gezellig uit) en Dina. Geniet ervan daar want el tiempo pasa volando...

  • 01 Februari 2007 - 18:34

    Veronique (België):

    Hey Monique, Ik ben blij dat het zo goed meevalt in Peru! Ik denk dat je veel geluk hebt met je kamer en huis (ziet er gezellig uit) en Dina. Geniet ervan daar want el tiempo pasa volando...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Cusco

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

19 December 2008

Einde van de reis

07 December 2008

Brazil!!!

28 November 2008

Nieuwe avonturen!

24 November 2008

De reis is begonnen!

18 November 2008

Ik ben weer terug in Cusco!!
Monique

Actief sinds 30 Juni 2006
Verslag gelezen: 127
Totaal aantal bezoekers 89506

Voorgaande reizen:

29 November 2013 - 07 Juli 2014

Stage lopen en masterproject in El Salvador!

23 Januari 2013 - 29 April 2013

Nicaragua & Guatemala

18 Februari 2012 - 18 Maart 2012

Vakantie naar Cuba

17 Juli 2010 - 07 Augustus 2010

3 weken backpacken in Guatemala

15 November 2008 - 20 December 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: