Een land van tegenstrijdigheden

Lieve allemaal,

Hier weer een update vanuit El Salvador :-)

Het leven hier is ingewikkeld, verschillende sociale klassen leven naast elkaar in totaal verschillende werelden. De rijke mensen hebben een leven wat veel lijkt op dat van ons in Nederland behalve dan dat ze doorgaans meer te besteden hebben omdat het leven hier voor hen relatief goedkoop is. Deze mensen gaan op vakantie naar het buitenland, hebben een mooie auto en wonen in wijken die door privé beveiligers worden bewaakt. Een kleine groep van hen is miljonair en heeft overal terreinen, luxe jachten, vakantiehuisjes en bovenal veel macht hier in het land.
Vervolgens is er een groep mensen die tot de midden klasse behoort. Deze mensen komen precies rond met het geld wat ze hebben. Ze verdienen rond de 400 - 700 dollar per maand wat ze voornamelijk kwijt zijn aan vaste lasten, het kopen van eten/drinken en het heen en weer reizen tussen huis en werk. Velen hebben een auto. Af en toe kunnen ze een dagje weg of iets kopen in een winkelcentrum. Deze mensen gaan het liefst op zondag in hun mooiste kleren naar een winkelcentrum toe om te lunchen bij de Mc Donalds, Burger King of andere fastfood keten.
Dan is er een grote groep arme mensen die een minimum salaris van 241 dollar tot ongeveer 400 hebben. Deze mensen verdienen net genoeg (of net te weinig) om rond te komen, wonen in wijken die gedomineerd worden door bendes (Mara Salvatrucha / Mara 18). Deze groep heeft meestal geen auto en is al het salaris kwijt aan het betalen van de vaste lasten, woon-werk reiskosten en eten/drinken. Ze hebben weinig mogelijkheden om een dagje weg te gaan en leven heel eenvoudig. Nagenoeg al mijn collega’s hier behoren tot deze groep.
Tenslotte is er nog een groep mensen (voornamelijk boeren op het platteland) die in extreme armoede leven. Deze mensen wonen in huizen gemaakt van platen, of blokken harde grond. Ze hebben geen baan, maar leven van de bonen en maïs die ze verbouwen op hun stuk land. Meestal hebben ze kippen, hanen, kalkoenen, honden en katten. En daarnaast ook een hele hoop kinderen, vijf tot zes kinderen per familie is denk ik wel gemiddeld. Bijna al deze mensen zijn ondervoed, hun kinderen ook en dat is heftig om te zien. Ze eten bijna alleen maar bruine bonen en maïs en ze wonen in communities waar geen waterleidingen zijn dus ze wassen zich in een rivier. Ik werk met deze mensen en dat is een fantastische ervaring, maar soms voel ik me ook heel machteloos. Uiteindelijk kan ik niet heel veel voor ze doen, ik kan workshops geven, ze ondersteunen en helpen, maar ik zal ze nooit uit de armoede kunnen helpen. En dat is soms wel pittig, hoe ga je daarmee om en hoe accepteer je dat de situatie zo is.

Vorige week voelde ik me een beetje gefrustreerd omdat er zoveel ongelijkheid is in dit kleine land, het is allemaal zo oneerlijk verdeeld. En afgezien daarvan is er zoveel geweld hier. In de eerste 20 dagen van het jaar zijn er alweer 162 mensen door geweld om het leven gekomen, elke dag staat op de voorpagina van de krant dat er weer acht tot tien mensen vermoord zijn. Afpersingen, overvallen, moord….. het is allemaal aan de orde van de dag, niemand kijkt er meer raar van op. Soms vertel ik aan mensen hier dat wij in Nederland met onze Iphone’s en Samsung Galaxy’s op straat lopen te what’s appen en facebooken en dat dat ‘ normaal’ is. Dat we gewoon in een bus kunnen stappen zonder bang te zijn en dat je ’s avonds na 19.00 relaxt op straat kunt lopen zonder op je hoede te zijn voor een eventuele beroving. Hier zijn mensen altijd alert en weet je dat je altijd overvallen kunt worden, mensen houden daar standaard rekening mee…. en ik dus ook.
Ik kan me voorstellen dat je als lezer nu denkt…. wat doet ze daar in hemelsnaam in El Salvador? El Salvador is afgezien van de vele sociale problemen een fantastisch land!! Elke week ga ik steeds meer van dit land houden en dat komt vooral door de mensen die er wonen. De mensen zijn zo ontzettend vriendelijk, gastvrij en behulpzaam…. dat is niet vergelijkbaar met hoe wij in Nederland leven. Het weer hier is fantastisch, elke dag blauwe lucht, zon en zo’n 28-32 graden… heerlijk!! Daarnaast ligt het tempo hier wat lager, de mensen maken zich wat minder druk, er is minder stress en mensen zijn ondanks alles positief gestemd en vrolijk. De mensen houden van dansen, muziek en families zijn heel hecht. Vaders en moeders wonen hier bij hun kinderen, men kan zich niet voorstellen dat je je ouders in een bejaardentehuis ‘stopt’. Verder is er veel genegenheid (cariño) hier, mensen geven elkaar een knuffel en zijn wat lichamelijker ingesteld op een vriendschappelijke/goede manier.

Een grote groep mensen hier ontvangt geld van familieleden die in het buitenland, voornamelijk Amerika, wonen. Tijdens de oorlog zijn veel Salvadorianen naar Amerika gevlucht en dagelijks zijn er Salvadorianen die illegaal Amerika proberen binnen te komen. Momenteel kost zo’n reisje 7000 tot 7500 dollar begreep ik van een vrouwtje waarvan haar zoon momenteel een poging doet om via Guatemala en Mexico Amerika binnen te komen. Eenmaal in Amerika is het doel om zoveel mogelijk geld te verdienen en dit terug naar huis, El Salvador, te sturen. Zo’n twintig procent van de economie hier is gebaseerd op ontvangen geld uit het buitenland. Regelmatig worden illegalen in Amerika opgepakt en op een vlucht terug naar land van herkomst gezet (gedeporteerd). Jammer is dat de ontvangers (families) van dit geld niet investeren maar er juist heel koopzuchtig van worden. Ze bouwen mooie huizen, hebben dure mobiele telefoons, gaan naar luxe restaurants en winkelcentra om ‘te kopen/consumeren’. Er is ook een groep jongeren waarvan de ouders in Amerika wonen, meestal sturen de ouders dan geld vanuit Amerika. Dit leidt zo nu en dan tot de situatie dat de jongeren niet echt gemotiveerd zijn om te werken of te studeren…. ze krijgen immers elke maand geld dus waarom zouden ze??!

De reden waarom ik me vorige week een beetje gefrustreerd/machteloos voelde was vanwege de baby van een mevrouw uit Morazán. De baby is zwaar ondervoed en ziet eruit als pasgeboren, terwijl het kind intussen al zes maanden oud is. De baby heeft hart en nier problemen en werd met spoed naar een ziekenhuis hier in de hoofdstad gestuurd. Nadat moeder en kind ontslagen waren uit het ziekenhuis zijn ze naar ons kantoor gekomen, omdat ze geen verblijfplaats hadden. Intussen zijn ze weer terug naar Morazán gegaan. Ik vond het echt heel shocking om dit te zien, op de televisie zie je weleens wat voorbij komen maar ik had nog nooit een zwaar ondervoedde baby in het echt gezien. Ik zal een foto uploaden die ik van de baby gemaakt heb. Gelukkig was Veerle vorige week online en hebben we een tijdje gekletst zodat ik even mijn verhaal kwijt kon :-) Daarna belde Alex (een vriend van mij uit El Salvador, sommige lezers hebben hem ontmoet/gezien op Facebook foto’s toen hij in november in Nederland was). Ik had Alex een foto van de baby gestuurd en twee uur later kwam hij een koffer met baby kleertjes en speciaal eten voor ondervoedde baby’s brengen… echt super lief! Samen met collega’s hadden we een flesje klaargemaakt en iedereen was blij toen de baby het eten accepteerde, ze zal nu twee maandenlang dit krachtvoer moeten gaan eten om aan te sterken, ik ben benieuwd hoe of de moeder in Morazán door zal gaan met het geven van flesjes speciaal eten.

Vrijdagavond ben ik met Alex uit eten geweest en daarna zijn we naar een bar gegaan met live muziek. Meg, een vriendin uit Amerika was daar ook met haar vriend en nog een groep vrienden, dus dat was super gezellig. Uiteindelijk zijn we in een salsa bar beland en heb ik super veel salsa en bachata gedanst!! :D.
Zaterdag ben ik met Meg, de vriendenclub en Alex naar het strand in El Tunco gegaan. Ik heb echt een fantastisch weekend gehad, me even losgemaakt van Fundahmer, de arme mensen in Morazán en alle problemen hier. Gewoon even lekker genieten van zon, zee, strand, palmbomen en cuba libres! ’s Avonds zijn we naar een strandfeest geweest en in El Tunco blijven slapen. Gisteravond ben ik teruggekomen en heb weer heel veel energie om er deze week tegenaan te gaan!

Ik ga nu snel verder met m’n onderzoek, ik wens jullie allemaal een hele goede week toe!!

Liefs, xx
Monique